به گزارش سایت هنر ما – پایگاه تخصصی هنر ایران، بیماری همه‌گیر کرونا با تمام پیامدهای منفی‌اش حُسن‌های بزرگی هم داشت، از جملۀ آن می‌توان به فراهم آمدن بستری مناسب و راحت به واسطۀ شبکه‌های اجتماعی مجازی و دیده شدن آن دسته از هنرمندانی که در این تلاطم و تراکم فعالیت‌های هنری و گاها به روی کار آمدن اشخاص ناشناس به عنوان هنرمند که یک شبه خارج از این فضا معروف شده و عموما هم بعد از مدتی ناپدید می‌شوند اشاره نمود.

هنرمندان جوان زیادی از “آهنگساز، نوازنده، طراح و نقاش، ترانه‌سرا، نویسنده و …” به واسطۀ همین شبکه‌های مجازی، به حق دیده و شناخته شدند، که به شخصه بسیار خرسند هستم و همچنان معتقدم پوستۀ جوان ما در هنر خیلی پویاتر و کارشناس‌تر از افراد حال حاضر در برخی جایگاه‌های مختلف هنری در موسیقی، تئاتر، سینما و … خواهند بود در صورتی که از ورودی‌های درست و قابل قبول جذب و بکارگیری شوند.

حال اگر از تمام وجوه مثبت شبکه‌های اجتماعی بگذریم، در کنار تمامی نکات خوبش با کمی تامل متوجۀ یک مشکل فراگیر هم خواهیم شد، مشکلی که با سرعتی بیشتر از شیوع ویروس کرونا نه تنها دامن‌گیر عموم مخاطبین هنر شده است بلکه به برخی افراد در بدنۀ هنر هم سرایت کرده است.

مشکل چیست؟

“مشکل جایی خود را نشان داد که تعداد -لایک و ویو- به واسطۀ برخی تریبون‌های مجازی نه تنها ملاک درست و تاثیرگذاری بر ذائقۀ جامعه و عموم مردم قرار گرفت بلکه برای ارزش‌گذاری یک اثر هنری حجتی تمام نیز در نظر گرفته شده است.

آثاری که به صورت مشهود از سطح کیفی پایین و اشتباهات فاحش از لحاظ تکنیک‌های اصولی برخوردار است و در کمال ناباوری گاها حتی به دست افرادی در جایگاه -استاد و آموزگار هنر- فقط به واسطۀ همان -لایک و ویو بسیار- تمجید و به اشتراک گذاشته می شوند که خود به وجود آورندۀ شبهاتی در رابطه با سطح دانش و آگاهی آنان است.”

این یادداشت شبکه‌های مجازی را نه نفی می‌کند و نه نقد مخرب، بلکه تلاش به حل و شناخت این معضل دارد.

راهکار چیست؟

به عقیدۀ من اگر “جشنواره‌ها و مسابقات هنری” بیشتر برگزار می‌شد می‌توانست خود درگاه و فیلتر مناسبی در جهت معرفی هنرمندان با دانش و مستعد به جامعه باشد، جشنواره‌هایی که تنها مقصودشان برگزاری گاه‌گاه و اهدای جوایز نباشد بلکه پشتوانۀ آن می‌تواند در کنار تمامی اقدامات تشویقی با پوشش خبری در بستری مناسب درون سطوح مختلف جامعه ضمن تحریک ذائقه مخاطبین و آشنا کردن آنان با هنر درست، سالم و اصیل، در جهت جذب و بکارگیری هنرمندان برگزیده نیز در مقاطع تاثیرگذار هنری باشد.